það r ekki lítil vinna að vera fréttamaður úr fortíð sem rænd hefur verið frá okkur
Jafnvel haft alveg endaskipti á öllum okkar viðhorfum til fortíðar og framtíðar, af því að við sjáum okkur sjálf alveg uppá nýtt og í heilu samhengi, við náttúrufræði sögu og mannfræði og sálfræði og stjórnmál og list og einstaklinginn þarna og í fjölslildu,í tengslum við annað fólk, hópinn og hvernig hann virkar saman sem ein heild og í rótartengslum viðnáttúruna... þetta er ekki lítið að innbyrgða og melta og endurlæra, þessvegna held ég að þíngið sé góður staður til að læra og sjá hvernig hópur virkar mjúkt og já finna sér félaga í að iðka drauminn, vera draumurinn... finna landið og byrja að rækta upp skóg og skjólbelti og skoða náttúruna og læra um hana og af henni og með henni á hvert annað líka... sjá hvert annað... og hlusta á hvað raunverulega er að gerast inní þessum hjörtum...
allt mannkyn kemur semsagt í grunninn frá upprunastað eldsins og hefur svo blandast little fólkinu sem var fyrir á meginlandinu og máski öðrum mismunandi frum mönnum, fólki án elds... við erum mús einsog ég seigi, stór mús sem varð að rottu þegar hún varð svona frek... einn hópurinn í kákasusfjöllum fór útí að ræna og útvíkka sig yfir í næstu dali og svo koll af kolli...
með áróður og mikilli harðfylgju hefur þetta óvistvæna afl... þetta krabbamein sem vex og étur sig áfram yfir allar fjölskildur jarðarinnar og gerir alla að einstaklingum á egótrippi og í sárri vanþekkingu tilfinningalasljótt fyrir ljótleika sífelldrar útvíkkunar... hm...
þetta er laung og erfið saga en þarf að skoðast því við berum sár inníokkur og réttlætiskennd okkar hefur brenglast og skinsemi...
því sár á ekki að hylja og láta þau bólgna upp, sár á að opna og þvo og sótthreinsa og láta loft leika um það og jafnvel sól og hreinleika og þá grær það best... sama á við um sár það sem liggur inníokkur og ótti við eitthvað inníokkur sem við skijum ekki... ótti við að sjá hvað gerðist er skiljanlegur... það er erfitt að sjá þetta því eftirá er maður með aðra skoðun á kerfinu sem við búum í. Maður vaknar og vill finna aðra haldbæra leið.
Og það er landið og náttúran og aðferð músarinnar. Að safna yfir sumarmánuðina og vinna ull og seigja sögur yfir vetrarmánuðina.
måndag 4 augusti 2008
Prenumerera på:
Kommentarer till inlägget (Atom)
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar