það gægist hjá mér löngun til að fresla mig frá allri áhyggju... mannskepnan, lifið á jörðinni heldur áfram að vera örðugt og furðulegt og búa við óviðunandi aðstæður og fara í gegnum breytingar og efast og halda þó áfram.. má maður vona
og ég sleppi allri umsýsluhyggju
ég finn mig fljótandi í orkuhafi
ljóstægjum
þrám af ýmsu tagi altént
já það er í lagi að hafa þrá
það er þá sem maður vill lifa
en langanaleysi, er það áhugavert?
hm... tóm
ekkert sérstakt...
bara haf
ljósin blikka og hreifast...mynstur af öldum saunglandi
og dinglumdángl
nothing nothing is calling
nobody spinning around in my head
nor my belly
no thing is talking to me through everything
and i feel the varaeties of nothin is endless
like a long chain of dots and donts forming a pattern of light
komming all the way from the source
what are these amino asids feeling?
on earth 2008 (do i sound sarcastic) at time 22.36
how do i feel after neaerly 3 months on Iceland? being in the same place as i started... the same sound in the fridge? Im i the same? Does that matter? Am I still daydreaming? Do I feel something? Is there a feeling here in this landscape? Is there a feeling in my belly?Hm... something the heart wants to say... okei here we go breath!
lördag 6 september 2008
getting free... eða að frelsast...
Prenumerera på:
Kommentarer till inlägget (Atom)
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar