opið bréf til Íslensku þjóðarinnar (framhald sjá byrjunina neðar á síðunni)

ef að það væru bara 10.000 miljarðar
og fjármálasvik og óreiða þetta árið nei það eru 50 ár! Allt hefur gengið á lánum, sölu og mútufé
og ef að það væru bara þau 50 ár sem kúgunin og lygin hefur drottnað, nei það eru 1100 ár og búið að ljúga allt frá okkur, alla söguna löngu á þessu landi fyrir "landnám" sem var í raun valdarán, sérhyggjufólksins.
Og búið að ljúga burt hver við erum, að við erum börn náttúrunnar!
það á að lokka allt út úr okkur og gera okkur þar að auki svo svo hrædd að við lömumst og högum okkur einsog lömb sem eru leidd til slátrunar

og ef það væri bara þessi kynslóð og sú næsta og þær 50 á undan, nei það á að skuldsetja og gera að þrælum alla þjóðina um aldir alda!
Þá vil ég heldur atvinnuleysi og sjálfbjargráð og samhjálp við að byggja upp sjálfsþurftarbúskap og sjálfbæra menningu!

og ef það væri bara mannfólkið nei það er allt lífríkið um alla jörð sem á að leggja undir í þennan samkeppnispytt og það í rúst

og það eru engar áætlanir uppi um einu sinni að opna augun.. eða hvað? að sjá hvað er að gerast með landið okkar og þetta "alþjóða bandaríska mútufé" ÞAÐ Á AÐ RÆNA OKKUR... SJÁLFUM SJÁLFSTÆÐISRÉTTINUM TIL PENINGAMAFÚNNAR! Fyrst að gera okkur háð lánum peningum og draslæði og svo að taka sjálfsforræðið, helst að láta okkur skríða og biðja um að fá að vera þrælar

þetta að bæta lánum ofaná lán ofan er bara leið í ánauð og stjórnin vill ana áfram einsog heróin sjúklingur lengra út í ófæruna... botnleysuna, þar sem auðhringarnir éta upp landið, náttúru Íslands gengdarlaust
er ekki komin tími á að skammast sýn, hafa menn ekki sýnt sitt rétta andlit?

Sjálfstæðismissir og endalaust þrælahald og verri og sjúklegri drottnun og stýring og sefjun og kúgun í anda auðmagns og í anda alkahólismans

er ekki kominn tími til að hleypa öðrum að, með heildarmarkmið og haldgóðar leiðir og hugmyndir og verklag, verkefni og og heildræna framsýn?

Já er ekki kominn rétti tíminn til að sjá allt uppá nýtt og að hafa kjark og einurð og réttsýn til að sjá að sér - gera það sem gera þarf til grundvallandi breytinga á öllu þessu úr-sérgengna kerfi og fá manneskjulegheitin inní líf okkar og virðingu fyrir fegurð náttúrunnar og lífsins í heild, þessa veruleika sem gaf okkur líf, að virða það sem okkur var gefið til varðveislu sameiginlega. Að passa það saman og í visku og kærleika og alls ekki með græðgina sem markmið. Ófullnægja græðginnar verður aðeins læknuð með kærleika og leiðum viskunnar.Hæfilegri hreifingu og samvinnu að verðugum markmiðum. Ákvörðunum sem allir hafa komið að sameiginlega og haft frelsi og tíma til að ræða og sjá haldbærari leiðir sem valkost og velja síðan með hjartanu, leiðina heilögu og haldbæru og skynsömu öllum og öllu sameiginlega til góðs.

Saman.

Og saman virkar ekki í mjög stórum hópum. Aðeins rétt um og yfir 100 manns virka hópar saman sem eining. Allir þurfa að þekkja hver aðra... Þorpsamfélagsformið...
Stór-fjölskyldan. Menn hafa frelsi þar til að hverfa til skógar og koma lítið á fundi en sumsé, hringurinn, þíngið heldur hópinn og tekur allar ákvarðanir þar saman...
beint lýðræði þeirra sem vilja getum við sagt

þetta er mjög frjálst form og líka mjög náið fyrir þá sem það vilja... og svo seks vikur á ári á landsþíngi

sumsé hamingjuland náttúrubarna einsog var fyrir landnám og logið hefur verið út úr sögunni af "víkingum" þ.e. ræningjum. Þetta fólk kalla ég álfa, sem hér var fyrir í landinu og bjó í "hólum", holum, borgum, kotum, litlu eldfjall-löguðu formi og urði síðar að huldufólki og útilegumönnum, bergbúum og "óvættum" í sögunni svosem ekki sýst Gríla sem var þó lengi vel ótrúlega vinsæl og oft saknað, altént sonanna. Og ég seigi við erum öll meira og minna álfur inn við beinið. Álfur í álögum. Álfur í svefnrofum, álfar útá hól... Vöknum! Tröll álfar og huldufólk! Vöknum dvergar og risar! Vöknum nornir og jólasveinar! Vöknum árbúar, forsbúar og búálfar.


Himbriminn með sína sækú, dansar í sólarlundinn inn! haaa? jah! eða... Hrista sig í sólarsöngdansinum trölladúllur og huldumeyjar(þetta er að breytast yfir í handrit að óperu ég tók eftir því, en sumsé til betri tíðar og með blóm í haga, sæta langa...)